മായുന്ന കാഴ്ചകള്‍
മായുന്നു കണ്‍മുന്നിലാദ്യാക്ഷരം വര
ച്ചന്നു പഠിച്ച നല്ലയങ്കണ‍ങ്ങള്‍
ഇന്നു ഞാന്‍ കാണുന്നു തളിരിട്ടുകായ്ച്ചൊരാ
കല്‍പവൃക്ഷത്തിന്റെ തായ് വേരുകള്‍.
നെല്‍വയലുകള്‍ ക്ഷതിയേറ്റു മറ‍ഞ്ഞൊരാ
തരിശാര്‍ന്ന മണ്ണില്‍ പതിഞ്ഞു കാണ്മൂ
യന്ത്രമുരള്‍ച്ചതന്‍ ക്രൂരനഖമാഴ്ന്നു
ചൂഴ്ന്നെടുക്കപ്പെട്ട വിള്ലലുകള്‍.
മുകിലൊന്നുതെളിയും നഭസ്സിന്റെ ചിത്രമ
ന്നെന്നില്‍ തെളിക്കുന്നു നല്‍പ്രഭാതം
ഇന്നലെയെന്തേ പരിഹസിച്ചൊന്നെന്റെ
മുഖമുറ്റു നോക്കുന്നു ക്രൗര്യമോടെ.
ഭ്രമമോടെ പായുന്ന പേരാറു പറയുന്നു
തെളിനീരു വറ്റിയ പാഴ് കഥകള്‍
നിണമേറ്റ മണ്‍ മാറു പഴിക്കുന്നു ദൂന
സ്വരത്തില്‍ മനുഷ്യന്റെ നിര്‍ഘൃണത്വം.
നാട്ടിലൊരുത്സവ കാലത്തു വന്ന വൈ
ക്കോല്‍പ്പൂതത്തിന്റെ കരിചിത്രവും
പഴകുന്നു മനസ്സിന്റെ ചുമരില്‍ വരച്ചിട്ട
മായുന്ന കാഴ്ചകളില്‍ പലതും.
ഞാനറിയുന്ന നല്ലോര്‍മ്മകളുണ്ടായി
രുന്നെന്റെ മണ്ണില്‍ വരണ്ടിടാതെ
കാണുന്നു കണ്‍മുന്നിലിന്നും കബന്ധങ്ങ
ളായിരം പേടിച്ച ജീവിതങ്ങള്‍.
നാനാര്‍ഥമോതുന്ന ജീവിതമെന്ന മൂ
ന്നക്ഷരം മാറ്റുന്നു കാലചക്രം
ഏതോ വികാര ഫലത്തിന്‍ മുനകയ്ച്ചി
റക്കുന്നപോലെ ചവപ്പാര്‍ന്നത്.
സ്മൃതിയോടണച്ചു തുടരുന്നു കാഴ്ചതന്‍
പലതാളിലെഴുതിയ അദ്ധ്യായങ്ങള്‍
മായുന്നു പലതും മറഞ്ഞിരിക്കുമ്പൊഴും
ഭൂതകാലം ചിതലാകും വരെ..
കെ.എച്.എം.എച്.എസ്.എസ്
ആലത്തിയൂര്‍
No comments:
Post a Comment